2016 թվականին, երբ Բաքվում առաջին անգամ պիտի անցկացվեր «Ֆորմուլա-1» միջազգային մրցաշարը, որպեսզի բացման արարողությանը շուք հաղորդվեր և աշխարհին էլ Ադրբեջանը ներկայանար որպես առաջադեմ, մարդկությանը տաղանդներ տված երկիր, դռնեդուռ ընկան ու, վերջապես , Ֆրանսիայից գտան բերեցին ֆրանսիացի հռչակավոր կինոդերասան Ռոբեր Հոսեյնին։ Եվ էս մարդու հոգու վրա էնպես նստեցին, որ նա բացման ժամանակ իր ելույթում նշեց (ախր, դրա համար էին բերել), որ ինքը ադրբեջանական արմատներ ունի։

ՈՒրեմն, «կլասիկին» լսեցի, որին մի քանի օր առաջ դեսպանի պաշտոնից հանեցին, գցեցին դուրս։ Նայեք՝ մի կես ժամ եթերում փորձում էր մեղայական տեքստով հանդես գալ ու արդարանալ...

Պարզվում է՝ Ադրբեջանը համաձայնում է, որ հաղորդակցությունների վերականգնումը պետք է տեղի ունենա 4 սկզբունքների հիման վրա (իրավազորություն, օրենսդրություն, հավասարություն և փոխադարձություն), սակայն միաժամանակ պնդում է, որ 3-րդ կողմը պետք է ապահովի ճանապարհի անվտանգությունը, իսկ իրենց քաղաքացիներն ու բեռները պետք է հատեն Հայաստանի սահմանն առանց ստուգումների։

Նիկոլ Անհողին սպասարկող ֆեյքաբուծարանը և ժեխերը կապիտուլյանտների իշխանությունն ամեն գնով պահելու համար կրկին պառակտում են Հայությանը՝ ատելություն սերմանելով մեր արցախցի հայրենակիցների նկատմամբ, թե բա Լևոնն ասել է, որ արցախցիները պետք է կառավարեն Հայաստանը:

Պաշտոնական Բաքուն պահանջում է անհապաղ իրեն վերադարձնել Տավուշի մարզի և Ղազախի շրջանի սահմանագծին գտնվող չորս գյուղերի տարածքները։ Մեկնաբանելով երկու երկրների սահմանագծման և սահմանազատման հանձնաժողովների մարտի 7-ին կայացած նիստի արդյունքները՝ նման հայտարարությամբ է հանդես եկել Ադրբեջանի փոխվարչապետ Շահին Մուստաֆաևի գրասենյակը։

Հայաստանի ներսում և Հայաստանի շուրջ ստեղծված լարվածության թուլացման ՄԻԱԿ ճանապարհը համաժողովրդական հանրաքվեի կազմակերպումն ու անցկացումն է: Ընդ որում, մեր պետության պարագայում արդեն իսկ էական չէ հանրաքվեին դրված հարցի ձևակերպումը:

Նիկոլի ռեյտինգը հետևողականորեն ձգտում է դեպի ներքև։ Սա հնարավորություն է նրանց համար, ովքեր կառչած են զուտ Հայաստանի շահին ու կապ չունեն տարբեր կենտրոնների կազմակերպած դավադրությունների հետ։

Մենք ակնհայտ պրոբլեմներ ունենք իրականությունը տեսնելու, այն ադեքվատորեն ընկալելու և օբյեկտիվորեն գնահատելու հետ։

Այն, ինչ իբր թե կատարվում է Հայաստանում՝ ՀԱՊԿ -ից դուրս գալ, «Զվարթնոցի» սահմանապահներ, քաղաքական վեկտորի փոփոխություն և այլն, պարզապես շարքային բլեֆ է:

2018-ին տեղի ունեցածը, արդեն գիտենք, որ հեղափոխություն չէր, իշխանության հանձնում էր ոչ օրդինար ճանապարհով։ Հեղափոխություն, լայն իմաստով, հետո պիտի տեղի ունենար, և այն պիտի իրականացնեին Ադրբեջանի ու Թուրքիայի ղեկավարներն իրենց տեղի ազդեցության գործակալների միջոցով։